ไว้ลาย... (1) กมล บางบอน
ผมได้วันหยุดลาพักร้อนหนึ่งอาทิตย์ เลยไปเที่ยวทะเล
ผมไปเช่าบังกะโลที่เกาะแห่งนึง ไปคนเดียว ไม่เอาโทรศัพท์ไปด้วย
ไม่ต้องการติดต่อใครให้ปวดหัว
ผมไปพบบังกะโลแห่งนึง ดูสะอาดสวย ราคากับคนไทยค่อนข้างเหมาะสม
ผมติดต่อวางเงินค่าที่พักกับหญิงสาวหน้าตาดีคนนึง
คุยไปคุยมาเหมือนกับจีบน่ะแหละ แต่มาเห็นผัวหล่อนยืนมองอยู่ก็เลยชิ่งออกมา
ตอนบ่าย ผมมานั่งที่ร้านอาหาร สั่งอะไรมากินรองท้อง
หญิงสาวที่ผมสีก็เข้ามานั่งคุยด้วย นานสองนานก็มีผู้หญิงคนนึง
ท่าทางดูดี แต่ค่อนจะไปทางมีอายุพอสมควร
ผมนึกในใจว่า แกน่าจะอายุประมาณ 45-50 ปี
ผมพินิจหน้าแกอยู่นาน จนแกหันมาเจอผมเต็มตา เรายิ้มให้กัน
อะไรบางอย่างในความทรงจำส่วนลึก มันบอกว่า
"กูเคยเจอน้าแกที่ไหนวะ"
ผมนั่งพยายามนึกไป จนหญิงสาวที่นั่งคุยกับผมทักมาว่า
"นั่นพี่แสง เมียเจ้าของบังกะโล ผัวแกเป็นฝรั่ง แต่ตายไปสองปีแล้ว
แกเลยมาดูแลที่นี่ แต่แกก็มีที่อยู่ที่ในตัวเมืองด้วย พี่แสงใจดีนะ
เดี่ยวแกคงจะมาคุยกับพี่ เพราะเวลามีแขกมาแกก็จะเข้ามาทักทาย
แต่ แหม..พี่เนี่ย มองพี่แสงยังกะอะไรดี พี่แสงน่ะ รุ่นแม่หนูแล้วนะพี่"
ผมได้แต่พยักเพยิด ไม่รู้ว่าจะตอบว่าอะไรดี
พยายามคิดว่า พี่แสงคนนี้ ผมเคยรู้จักและเห็นที่ไหนมาก่อน
ตกเย็นผมลงไปเล่นน้ำ ขึ้นมาผมก็มานั่งที่ร้าน สั่งเบียร์
น้องผู้หญิงที่ดูแลร้านก็เข้ามาคุย
ผมไม่ค่อยสบายใจ เพราะกลัวผัวน้องเค้าจะเข้าใจผิด
แต่จริงๆ น้องเค้าก็น่าฟัดดี เพียงแต่ผิวคล้ำไปบ้าง เพราะโดนแดด
ตอนแรกผมนึกว่าน้องเค้าจะมีผัวฝรั่ง น้องเค้าคุยกับผมถูกคอยังไงไม่รู้
หรือนานๆ จะมีคนไทยเข้ามาพักกระมัง ดูน้องเค้าให้ท่าผมอยู่พอสมควร
"คืนนี้ พี่..เอ่อ พี่ชื่ออะไรนะ?"
"กมลครับ ผมชื่อกมล"
"คืนนี้แนนจะเอาเบียร์ไปกินกับพี่ที่ห้องนะ แนนเลี้ยงเอง"
"อย่าเลยครับ คือว่า..เดี๋ยวแฟนน้องจะมาเหยียบพี่นะซี"
"โอ้ย ไอ้นั่นมันไม่รู้เรื่องอะไรหรอก โง่เง่า วันๆ ไม่เล่นหมากรุกก็กินเหล้า
หรือไม่ก็ไปดูนก นะพี่นะ หนูเง้าเหงา..."
ผมพูดอะไรไม่ออก มานั่งนึกอีกอย่าง ก็ว่าดีเหมือนกัน คืนนี้จะได้ไม่เบื่อ
แนนขอตัวเดินไปดูแลแขกฝรั่ง ในร้านมีแขกสามสี่โต๊ะ
แม่ครัวที่นี่ทำอาหารใช้ได้ ผมนั่งกินอะไรนิดหน่อย
พี่แสงหรือน้าแสง คนที่ผมเจอเมื่อตอนเข้ามานั่งที่ร้าน เดินเข้ามาทักผม
"สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับ ที่นี่ไม่ค่อยมีคนไทยเข้ามาพักหรอกค่ะ
ส่วนมากจะอยู่ฝั่งนู้นกันหมด จริงๆ พี่ เอ่อชื่อ แสงค่ะ จะเรียกพี่
หรือน้าก็ได้นะ ตามสะดวก"
"ครับ สวัสดีครับพี่แสง ผมกมลครับ ขอพักที่นี่สักสามสี่คืนนะครับ "
"กี่คืนก็ได้ค่ะ ตามสบาย เดี๋ยวให้แนนมันดูแลคุณให้ดีเลย
อ้อ นังแนนน่ะ มันไม่เบาหรอกนะคุณกมล มันเป็นหลานพี่เอง
เอามาจากกรุงเทพเหมือนกัน”
"ไม่เบายังไงครับพี่?" ผมถามพลางหันไปมองทางแนน
"แหม คุณกมล ไม่ต้องให้พี่บอกหรอก เมื่อกี้พี่ยังเห็นมันมานั่งคุยกับคุณอยู่เลย
นังนี่ไม่ชอบฝรั่ง มีหลายคนมาจีบจะเอาไปเลี้ยง แต่มันไม่ยอม "
"แล้วพี่แสง มีแฟน....." ผมยังพูดไม่จบ แกก็สวนขึ้นมา
"ตายไปสองปีกว่าแล้วล่ะ แก่แล้ว ดีนะทิ้งเงินไว้ให้พี่ก้อนโต พี่ก็พออยู่ได้"
ผมพูดกับพี่แสงไป มองหน้าแก จนแว็บนึง ทำให้ผมนึกขึ้นมาได้
ไม่รู้ว่าจะบังเอิญหรือเปล่า หรือว่าผมจำผิด
แต่ถ้าเป็นจริง ถือว่าเป็นโชคดีของผมเลย
เพราะว่า พี่แสงคนนี้ อาจจะเป็นคนเดียวกันกับ ครูฉวีวรรณ
แต่ไม่ใช่ครูจริงๆ แต่เป็นชื่อ ครูฉวีวรรณเริงรัก
หนังสือโป๊ที่ผมได้มรดกตกทอดจากพี่ชาย เมื่อตอนวัยเริ่มรุ่น
ขนเพิ่งขึ้นตอนอายุ 12-13 และเป็นเล่มที่ผมรักมาก
และเอาไว้ดูตั้งแต่หนุ่มจนตอนนี้สามสิบแล้ว
ผมยิ่งมองแกก็มีเค้าเหมือน พี่แสงแกก็มองผมด้วยท่าทีแปลกใจ
ที่ผมมองแกแบบค้นหาอะไรสักอย่างนึง
"คุณกมล มองพี่แปลกๆ นะคะ?"
"ครับ ผมขอโทษครับพี่ คือผมคุ้นๆ หน้าพี่แสงน่ะครับ คือว่า..."
พี่แสงหลบตาผม มองออกไปข้างนอก เหมือนไม่อยากสบตาผม
"พี่ว่าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนหรอกค่ะ คุณกมล
เพราะพี่กับคุณเหมือนอยู่กันคนละโลก
ชีวิตพี่ ไม่เหมือนคุณหรอก กว่าพี่จะมีชีวิตแบบนี้ได้
พี่ผ่านอะไรร้ายๆ มามากค่ะ"
พี่แสงลุกขึ้นเดินออกไป
ผมหลุดชื่อนึงออกไป
ทำให้แกหันกลับมาจ้องหน้าผมอย่างหาความหมายไม่ได้
"ครูฉวีวรรณ ?..........."
"คุณกมล ?...."
เราสองคนมองหน้ากันอยู่นาน
"พี่ไม่ได้ชื่อฉวีวรรณค่ะ พี่ชื่อแสงโสม คุณกมลจำคนผิดแล้วล่ะค่ะ"
ผมคิดว่า ยังไงก็ไม่ผิดตัว พี่แสงคนนี้ต้องเป็นคนเดียวกันกับ
ครูฉวีวรรณ เริงรัก คนๆ เดียวกับในหนังสือโป๊ เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน
พี่แสงเดินหายไปหลังร้าน ผมพยายามเดินหาแก
คนในร้านไม่ได้สนใจอะไร เพราะต่างคนต่างมีหน้าที่ของตัว
ผมเดินตามพี่แสงออกไปทางด้านหลัง มันเป็นสวนมะพร้าว
ผมมองเห็นพี่แสงเดินออกไปดูเหมือนแกกำลังเช็ดน้ำตาอยู่ด้วย
ไว้ลาย... ต่อ (2)
ผมเห็นพี่แสงนั่งสูบบุหรี่ใต้ซุ้ม ในสวนมะพร้าวหลังร้าน
พอแกเห็นผม แกก็หันไปทางอื่น ทำเฉยเสีย
"พี่แสงผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำให้พี่โกรธเลยครับ"
"แสงไม่โกรธคุณกมลหรอกค่ะ แสงโกรธตัวเองที่ยังลืมอดีตไม่ได้ต่างหาก"
"พี่แสงครับ ผมขอโทษพี่ด้วย ที่จริงมันเป็นความผิดของผมครับ
ผมไม่น่าพูดอะไรออกไปเลยครับ ผมเพียงแต่....."
"ทำไมคุณกมลถึงรู้จักแสงคะ ใช่ แสงเคยถ่ายหนังสือเล่มนั้นเมื่อตอน
แสงอายุ 18 ตอนนี้ผ่านมายี่สิบกว่าปีแล้ว ตอนนี้พี่สี่สิบกว่าแล้ว
แต่ดูคุณกมลยังเด็กเกินไปที่จะรู้จักพี่นะ"
"มันเป็นหนังสือของพี่ชายผมน่ะครับ แกบอกว่าได้จากน้าชายซื้อมาอ่าน
และให้พี่ผมดู ผมดูครั้งแรกตอนอายุ 13 และมันก็...ฝังใจผมจนทุกวันนี้ครับพี่"
"พี่นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีคนจำได้
หลังจากที่พี่ถ่ายหนังสือเรื่องครูฉวีวรรณ เล่มนั้นแล้ว
พี่ก็ถ่ายอีกหลายเล่ม แต่ก็เพียงสองสามปี แล้วพี่ก็เลิกไป"
"ผมยังเก็บหนังสือเล่มนั้นเอาไว้เลยครับ ผมพูดจริงนะครับ
ผมแอบชอบพี่ตั้งแต่ตอนนั้น"
"ชอบหรืออะไรกันแน่คะ คุณกมล"
พี่แสงดูจะมีอารมณ์ดีขึ้น
ผมมองหน้าแกถึงจะมีริ้วรอยความแก่ความเหี่ยวย่นไปบ้าง
แต่รูปร่างแกยังดูดี ผมนึกถึงภาพสุดท้ายของหนังสือ
มีใบหน้าพี่แสง หรือครูฉวีวรรณเริงรัก
ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำอสุจิ และส่วนนึงไหลออกมาจากปาก
เพราะแกเอาปากดูดของ ผู้ชายในหนังสือจนน้ำออก
นั่นเป็นภาพที่ติดตาติดใจ
และนึกจินตนาการว่าผมเป็นผู้ชายในหนังสือ
โดยมีครูฉวีวรรณ ใช้ปากให้จนน้ำออกคาปาก
"คุณกมลๆๆๆ..."
"ครับๆๆ... พี่"
"คุณกมลมองหน้าพี่ตั้งนาน คิดอะไรอยู่คะ ต้องทะลึ่งแน่ๆ เลย"
"ผะ..ผม ขอโทษครับพี่"
เราสองคนนั่งคุยกัน พี่แสงเอ่ยปากขอบุหรี่จากผม
ผมจุดไฟให้แก และต่อของตัวเองตัวนึง
พี่แสงเล่าว่า หลังจากที่เลิกถ่ายหนังสือก็มีคนมาว่าจ้างให้เล่นหนังโป๊
พี่ตอบตกลง แต่ถ่ายไปได้ครึ่งเรื่องก็ต้องเลิก เพราะมีปัญหากันเอง
พี่แสงแกบอกว่า แกเดินทางไปอยู่ที่อุบล จนไปเจอ ริชาร์ท อเมริกันหนุ่ม
จนแต่งงานอยู่ด้วยกันและลงมาเปิดบังกะโลที่นี่ จนริชาร์ทตายไปเมื่อสองปีก่อน
"พี่แสงยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ"
"คุณกมล พี่น่ะจะห้าสิบแล้วนะ ผ่านสวยผ่านสาวมานานแล้ว
คุณเองก็เถอะ กำลังหนุ่มหาแฟนสวยๆ สาวๆ ได้สบาย"
ผมอยากจะบอกกับพี่แสงว่า
ในใจผมยังนึกถึงภาพครูฉวีวรรณเริงรักอยู่เสมอ
ผมมีอะไรกับสาวๆ รุ่นๆ แต่ก็ยังมิลืมครูฉวีวรรณ
พี่แสงขอตัวไปดูร้าน
ผมก็กลับมานอนที่บังกะโล มันเงียบสงบจนผมเคลิ้มๆ
ก็มีเสียงคนเดินขึ้นมา
"พี่ๆ แนนเอง เปิดประตูหน่อยซิ"
ผมเดินไปเปิดประตู แนน ชูของที่อยู่ในมือ มันคือเบียร์สามขวด
"พี่แสงให้แนนเอามาให้พี่น่ะ แหม พี่แสงสงสัยจะหลงเสน่ห์
หนุ่มหล่ออย่างพี่ซะละมั้ง"
"โธ่ น้องแนนครับ"
"หน้าแดงเลย พี่นะพี่ แหม สาวๆ อย่างแนนไม่ชอบเหรอไง ดูซิ"
แนนยื่นหน้ายื่นตา ยื่นหน้าอกเข้ามาใกล้ๆ ผม
"ชอบซิ สาวสวยน่ารัก ผมชอบ"
"จริงหรือเปล่าพี่"
พูดไม่จบ แนนเข้ามาหอมแก้มผม ผมก็พร้อมเสมอกับเรื่องอย่างว่า
ผมดึงแนนเข้ามาจูบ แนนตัวแข็งไปไม่นึกว่าผมจะทำอะไรรวดเร็วถึงปานนั้น
แต่ดูเหมือนแนนจะชอบอยู่แล้ว
ผมค่อยๆ ปิดประตูห้อง แล้วดึงแนนลงมานอนที่เตียง
สองมือผมค่อยๆ ขยำที่หน้าอกเบาๆ
โอว.. มันตึงมือดี เนื้อแนนเต่งตึงอวบอัด
ผมไซร้ซอกคอแนน มือผมก็เลิกเข้าไปในเสื้อ
หัวนมสองข้างแข็งสู้มือในทันที ผมเอาเสื้อในแนนออก
แล้วก็ดูดนมแนนช้าๆ เสียง อือออ... จากแนนดังแว่วๆ มาเบาๆ
เสื้อผ้าเราสองคนไม่มีแล้ว ผมยังแปลกใจ นี่ขนาดเวลาบ่ายๆ เท่านั้นเอง
ทำไมเราสองคนถึงติดไฟราคะได้เร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
อาจจะเป็นเพราะผมได้เจอพี่แสง หรือครูฉวีวรรณ ที่ผมคิดใฝ่หามานานก็เป็นได้
"พี่อย่าตรงนั้น แนนเสียว อูววว..."
"ชื่นใจจริงๆ น้องแนน พี่ขออีกนะ"
"แนนเสียวพี่ อูยยยย...อาาา....."
ผมเลียตรงร่องสวาทของแนน
น่าแปลกที่ตรงนั้นทั้งหมดของแนนยังดูดี
เหมือนคนที่ไม่มีร่องรอยบุบสลายเลย แถมยังมีกลิ่นหอมจางๆ
ไม่เหม็นเหมือนของใครอีกหลายคนที่ผมเจอมา
"พี่ๆ อูย...โอวว...แนนๆๆ อา......พี่ดูดแรงๆ ตรงนั้นแหละค่ะ อาา...
พี่จ๋า อย่าหยุดนะ แนนจะ...แล้ว อือๆๆๆๆๆๆ...พี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...
แนนนนนนนนนนนนนนนนน............โอวววววววว......................."
แนนเด็กสาวอวบอัดร่างกระตุกยึกๆ ปากก็ครวญครางอย่างมีความสุข
หล่อนเสร็จสมอารมณ์หมายด้วยลิ้นของผมเรียบร้อย
แต่นี่เพิ่งเริ่มกันเท่านั้น ผมค่อยๆ คร่อมตัวแนนเอาไว้
แล้วจ่อของผมเข้าไปทางร่องสวาทแนนช้าๆ...
"อูววววว์ พี่... แนน ยัง เสียวววววววววว... โอวววว.. อยู่เลยยยย........
พี่ขาาา......แนนนน....เสียววววววว ว ว................."
"อืมม..แนน ของแนนแน่นดีจัง อูวว์.. พี่ชอบจังเลย อาาๆๆๆ……….
คราวหน้าพี่กลับมา แนนอย่าลืมพี่นะ อาาาาา................"
ผมโยกเอวดันท่อนสวาทเข้าๆ ออกๆ แนนแอ่นเอวรับเป็นจังหวะ
แนนหลับตาพริ้มเมื่อผมเร่งความเร็วขึ้น เราดูดปากกันอย่างเมามันส์
หัวนมทั้งสองข้างของแนน ชูชันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายของผม
มันสะเทือนเพราะการโยกกระแทกของผม อากาศที่ร้อนอบอ้าว
ยิ่งทำให้การร่วมรักในตอนบ่าย ยิ่งมีความมันส์มากขึ้น
"พี่ๆๆ..โอยยยๆๆ......... แนนๆๆ จะอีกแล้วนะพี่......
อูววววว์... แนนจะๆๆ ปริบๆๆๆๆ...แล้วววววววววววววววววววว.................
อาาาาาา........................"
แนนนอนเหมือนคนหมดแรง...
แต่ผมยังคงโยกเอวอยู่อย่างหนักหน่วง แต่ก็จวนเจียนเต็มทีแล้วเหมือนกัน
ผมจับแนนให้คุกเข่าท่าหมา ผมมองดูแผ่นหลังของแนน
แต่จิตประหวัดไปถึงว่าเป็นแผ่นหลัง ของพี่แสง หรือครูฉวีวรรณที่ผมชมชอบ
"อูยยยๆๆ พี่... ของพี่แข็งจริงๆ เลย โอยยยยยๆๆ...........
แนนเสียวจังเลยท่านี้ อูยยยยยยยยยย............................"
"แนน พี่จะออกแล้ว โอยย พี่ๆๆ...ออกข้างในได้หรือเปล่า อูยยยยยๆๆๆ.................."
"อย่านะพี่ อูยๆๆ...หนู ไม่ได้กินยาคุมช่วงนี้ อาา.......
พี่ๆๆๆ ดึงออกนะพี่ อูยยยยๆๆๆ...... โอยยยยยยยยยยยๆๆๆๆๆ................"
ผมจวนออกแต่รอให้แนนเสร็จสมก่อน จนเมื่อถึงที่สุดผมก็ดึงของผมออกมา
ปล่อยน้ำขาวขุ่นจำนวนมากกว่าที่เคย พุ่งกระเซ็นไปบนหลังอันเปลือยเปล่า
ของแนนเด็กสาว ผิวคล้ำ ในตาคม โดยผมเผลอเรียก ชื่อใครคนนึงอย่างลืมตัว
"ครูฉวีวรรณ....โอวว..ผมเสร็จแล้วววววๆๆ.....อาาาาาาา.........................ว์......ว"
ผมเอาเสื้อเช็ดหลังของแนน และโยนเอาไว้ข้างเตียง
เหงื่อของเราสองคนเหมือนว่าเพิ่งอาบน้ำร่วมกันมา
ผมนอนหงายข้างๆ แนน แนนลุกขึ้นหันมามองท่อนสวาทของผม
แนนมองไม่มองเปล่า ก้มลงไปดูดกินท่อนสวาทของผมด้วย
เสียงดังจ๊วบๆๆ....แนนดูดกลืนเข้าไปจนสุดคอหอย
ผมเสียวสุดๆ แต่ก็ทนได้ ยิ่งนานยิ่งแข็งขึ้นมาอีก
แนนทำเหมือนจะดูดกินน้ำที่เหลือให้หมด
"แนน อูยย... ดีจังเลย"
"เมื่อกี้แนนเอาเปรียบพี่ ตอนนี้แนนใช้ให้นะคะ"
แนนพูดจบก้มลงไปดูดของผมต่อ คราวนี้มันแข็งขึ้นมาเหมือนเดิม
แนนดูดดีกว่าหมอนวดในกรุงเทพเสียอีก ผมให้แนนขยับก้นมาทางผม
กลายเป็นท่า 69 กลีบร่องสวาทของแนนลอยเด่นอยู่ตรงหน้า
ผมดูดเลียร่องสวาทของแนน พร้อมกับใช้นิ้วแหย่เข้าไป
แนนดูจะกำลังเอร็ดอร่อยกับ ท่อนสวาทของผมอยู่
แนนทั้งดูดทั้งใช้มือช่วย ผมก็กำลังจะไม่ไหวอีกแล้ว
กลิ่นร่องสวาทของแนนยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์มากยิ่งขึ้น
ผมดูดติ่งของแนน ยิ่งดูดแรงแนนยิ่งดูดท่อนของผมแรงขึ้น
"พี่ๆ ดูดแรงๆ เลยยย.... แนนจะปริบ แล้วพี่ อูยยยยๆๆๆ........"
ผมดูดเอาไว้ติดปาก แนนก็ดูดท่อนสวาทของผมเข้าๆ ออกๆ
ร่างแนนกระตุกๆ บดตรงส่วนนั้นเข้ามาที่ปากของผม แสดงว่าแนนเสร็จแล้ว
ผมเกร็งขมิบๆ ไม่นานก็เสร็จตามแนนไป
แต่คราวนี้แนนเด็กสาวกลืนกินน้ำสวาทเข้าปากไปจนหมด
ผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก เหนื่อยก็เหนื่อย แต่มันส์มากๆๆ
เราสองคนแยกออกจากกัน
แนนขอตัวไปทำงานต่อด้วยท่าทางกระโผกระเผล
ส่วนผมหลับไปจนร่วมๆ ทุ่มนึงเห็นจะได้
ได้ยินเสียงพี่แสงตะโกนเรียกอยู่ที่หน้าห้อง…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น