หลังจากที่ผมหลั่งน้ำเข้าไปประตูหลังของคุณหญิง คุณหญิงก็นอนหมดแรงอยู่บนเตียง ผมห่มผ้าให้กับแกแล้วก็เข้าไปอาบน้ำ
ไม่นึกว่าจะเป็นจริง ยังคิดว่าฝันไปอยู่ดี ผมอาบน้ำไปไอ้หนูของผมอยู่ๆ มันก็ตื่นขึ้นมาอีกผมได้แต่ปลอบใจมันบอกมันว่า
อดใจรออีกสักพักเดี่ยวก็จะได้อย่างใจอยากอีกครั้ง ผมอาบน้ำอุ่นในห้องของคุณหญิงด้านบนอยู่เพลินๆ ม่านในห้องน้ำค่อยๆ ถูกรูดออกช้าๆ
"กมล พี่อาบด้วยคนนะ.."
"คะ..ครับพี่"
ผม
อาบเสร็จแล้ว ว่าจะออกๆ ไปแต่งตัว แต่คุณหญิงดึงมือเอาไว้แล้วแกก็กอดจูบผม
ยังไม่ทันเท่าไหร่ไอ้หนูของผมก็แข็งชนกับหน้าท้องของแกอีก
"อืม.กมล ยังมีแรงอยู่อีกเหรอเนี่ย"
คุณหญิงก้มลงมองท่อนสวาทแล้วก็มองหน้าผมยิ้มๆ
"นั่งลงซิ พี่จะทำให้กมลบ้าง"
ผมนั่งลงที่ด้านหน้าของอ่างอาบน้ำ คุณหญิงก้มลงคุกเข่า โอย ผมแทบคลั่งเมื่อคุณหญิง เอามือจับท่อนสวาทของผมแล้วก็อ้าปากอมเข้าไป
นี่
เป็นภาพที่ผมไม่คิดไม่ฝันมาก่อน
คุณหญิงดูดอมเหมือนกับว่าท่อนสวาทของผมเป็นของที่แกชอบมากที่สุด
ด้วยความเสียวประกอบกับความตะลึงลาน
ที่คนขนาดคุณหญิงที่มีชื่อเสียงทั่วประเทศเป็นถึงขนาดรัฐมนตรีมาก้มลงดูด ท่อนสวาทให้ ผมก็ถึงกับสุดกลั้น
"โอว พี่ครับผมไม่ไหวแล้วพี่ อา....พี่ๆ ผมจะออกแล้วครับ..........."
"ออกมาซิกมล..มาเลยพี่รออยู่..อืมม.......อัมมมม..."
"ออกแล้วครับพี่ๆ อาา..................."
ร่างผมกระตุกเป็นจังหวะ ท้องแขม่วด้วยความเสียวไปถึงหัวเหน่า คุณหญิงอ้าปากรับน้ำที่พุ่งออกมาจากท่อนสวาทดูเหมือนแกจะ
กลืนกินเข้าไปแต่พอแกอ้าปากออกมาน้ำที่ยังคงเหลืออยู่ในท่อนสวาทของผมก็พุ่ง ออกมาเลอะที่ใบหน้าของแกเลยไปถึงแว่นอันงามของแกด้วย
แต่ดูเหมือนคุณหญิงจะไม่สนใจอะไรมากไปกว่าดูดกินน้ำที่เหลือจากท่อนสวาทของผม
หลังจากที่เราเสร็จกิจภายในห้องน้ำ เราก็ออกมาทำกันอีกด้านนอก จนหลับไป ผมตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็พบว่าคุณหญิงกลับไปแล้ว
แต่ก่อนนอนผมได้ฟังเรื่องราวต่างๆจากปากของแก จึงทราบว่า สามีแกนั้น แยกห้องกันนอนกับแกมาสามสี่ปีแล้ว
และข่าวเกี่ยวกับหัวหน้าก็เป็นความจริงแต่ก็แค่ครึ่งเดียว เพราะคนๆ นั้นทำได้แค่เพียงถูไถข้างนอกเพราะมันไม่สู้เสียแล้ว
วันนี้วันที่ 25 พ.ย. 2549 ผมได้รับโทรมาสุขสันต์วันคริตส์มาสจากคุณหญิง แกบอกว่า
"รอพี่นะ ปีหน้าพี่จะกลับมา ตอนนี้พี่ไปอเมริกาก่อน อาจจะไปๆ มาๆ ระหว่าง อเมริกา ปักกิ่ง กมลดูสำนักงานพรรคให้พี่ด้วย
กมลเป็นหัวหน้าทีมแล้ว โชคดีจ้ะ พี่รักกมลมากนะจ๊ะ สุขสันต์วันคริตส์มาสจ้ะ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น